مهم‌ترین نام مردمی کوچه سرشور ۵ که هنوز هم برخی قدیمی‌های محله سرشور از آن برای نام بردن از این مسیر استفاده می‌کنند، نام کوچه «مطب‌دکتر‌شیخ» یا به‌طور خلاصه کوچه «دکتر‌شیخ» است.
پس از نوغان و سراب، سرشور از قدیمیترین محلات مشهد است که پیش از سال ۱۳۰۰خورشیدی به بافت شهری پیوسته است. بیشتر ساکنان محله سرشور از گذشته تا کنون شغل بازاری داشتند. این محله پس از سراب، اعیان‌نشین‌ترین محله‌شهر بوده است. راسته بازار اصلی مشهد از این محله شروع و به محله‌نوغان ختم می‌شده است.
حسینیه تهرانی‌ها واقع در خیابان آخوند خراسانی، یکی از کهن‌ترین مجامع آیینی مشهد به شمار می‌آید و اکنون در آغاز دومین قرن حیات خویش، معماری جدیدی را بر پیکره تاریخ خود تجربه می‌کند.
مشهدی‌های قدیم، گنبد سبز را «مقبره گل حضرت‌محمد (ص)» صدا می‌زدند و اسم کوچه‌اش را هم به اسم خیابان «خاکی» می‌شناختند. رد‌پای معماری دوره صفوی در نقش‌های اسلیمی گنبدسبز پیداست.
از زمانی که به دستور شاه عباس صفوی، نخستین قالی مشهد برای حرم حضرت‌رضا (ع) بافته شد، ده‌ها سال گذشت تا بازار سوت و کور فرش مشهد رونقی بگیرد.
از خواجه‌روشنایی حالا فقط نامی به‌جا مانده و صورت قبری که منسوب به اوست. هیچ‌کس درست نمی‌داند خواجه‌روشنایی که بوده و چه کرده، اما هر که بوده است، مردم مشهد سخت به او اعتقاد داشته‌اند.
کوچه «امام‌رضا (ع)۹» با ساخت نخستین گاراژ‌های ماشین در آن، رونق و آوازه پیدا کرد.
در این گزارش به جزئیاتی از سامان‌دهی و بازپیرایی بازار سرشور اشاره شده که از ۴۰۰ سال پیش گذرگاه زائران برای تشرف به حرم مطهر بوده است.